Iga Krefft opowiedziała o swojej nerwicy i depresji - chcemy więcej takich normalizujących historii

Influencerzy_ki i gwiazdy coraz częściej otwarcie mówią o swoich problemach ze zdrowiem psychicznym. Jakiś czas temu o swojej chorobie – dysocjacji – opowiedziała Julia Wróblewska. Niedawno Zetkacper ogłosił, że robi sobie przerwę, bo chce zająć się swoim samopoczuciem i zdrowiem.

W weekend o swoich problemach opowiedziała Iga Krefft. Możecie kojarzyć ją jako Ofelię np. z muzycznej działalności – niedawno wydała „Księgi Ofeliowe”, czyli nagrania na żywo z koncertów z jej pierwszej płyty. A jeśli to Wam nic nie mówi, to pewnie znacie ją z roli Uli w „M jak miłość”.

Iga niedawno zabrała samą siebie na wycieczkę do Włoch. To trochę zdziwiło jej fanów_ki – w Polsce podróżowanie „solo” wciąż jest chyba niestety czymś dziwnym. Jak się okazało, ta podróż była po części związana z jej zdrowiem psychicznym.

Wycieczka była częścią terapii, formą zrobienia czegoś tylko dla siebie. Dlaczego Iga tego potrzebowała? Bo od 6 lat choruje na nerwicę z epizodami depresji:

W bardzo poruszającym wpisie artystka podzieliła się z odbiorcami_czyniami historią swojego „dochodzenia do siebie”. Pierwsze objawy pojawiły się u niej po skończeniu liceum. Gdy zrozumiała, że dzieje się coś złego, zamiast pójść do lekarza, postanowiła zignorować problem:

Objawy nasiliły się u niej po przeprowadzce do Warszawy. Była wtedy sama, bo jej chłopak mieszkał na Islandii. Spała po 3-4h, a do tego ciągle pracowała, obawiając się kar pieniężnych i złych opinii w środowisku. Miała też myśli samobójcze:

Najgorzej czuła się wtedy, gdy miała wolne czy urlop i zaczynała się relaksować – tak naprawdę przez większość czasu żyła w strachu, aż w końcu jej organizm postanowił zastrajkować. Poszła do psychiatry, zaczęła brać leki i jej stan się polepszył:

Bo normalizuje choroby psychiczne, pokazuje, że może to dotknąć każdego z nas. Sama Krefft napisała, że może gdyby wcześniej przeczytała taką historię u kogoś, to szybciej poczułaby się lepiej:

To, co wydaje mi się jedną z najważniejszych części tej historii to fragment, w którym Iga mówi o tym, że choć miała „wszystko” – szczęśliwy związek, mieszkanie, robiła to, co lubi – to wciąż czuła się źle.

Mam nadzieję, że to niektórym uświadomi, że depresja może się pojawić nawet w pozornie najlepszym momencie naszego życia. I nie pomoże powiedzenie sobie, że wystarczy się uśmiechnąć i cieszyć się z tego, co się ma. Potrzebna jest profesjonalna pomoc. Jeśli więc czujecie, że potrzebujecie wsparcia, to tutaj macie listę darmowych miejsc, w których je otrzymacie.

Dbajcie o siebie i swoje zdrowie psychiczne, nie ignorujcie i nie spychajcie niepokojących objawów. A Idze bardzo dziękujemy za odwagę – to bardzo ważne, potrzebne nam wszystkim działanie - i życzymy zdrowia!