Ilu dorosłych mieszka z rodzicami? Polacy są "wygodniccy"

Mieszkanie z rodzicami po osiągnięciu pewnego wieku w wielu kręgach traktowane jest jako porażka zarówno dorosłego dziecka, jak i jego opiekunów. Czasem taką decyzję tłumaczy się stanem zdrowia rodziców lub ich potomków, kwestią wygody czy chęcią pomocy starszym osobom. Mimo tego w kulturze popularnej dorośli mieszkający z rodzicami pogardliwie nazywani są "gniazdownikami". Termin ten pochodzi z zoologii i określa zwierzęta, które po urodzeniu nie są w stanie funkcjonować samemu, a więc ptaki, gryzonie czy niektóre ryby. Do gniazdowników należą także ludzie.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Statystykom europejskim dotyczącym gniazdowników przyjrzał się Główny Urząd Statystyczny. Z badania GUS pod tytułem "Polska w Unii Europejskiej 2024" wynika, że Polacy opuszczają domy rodzinne później niż przedstawiciele innych europejskich krajów. Jak dokładnie wyglądają dane liczbowe? Według badaczy aż 52,9 proc. Polaków w wieku od 25 do 34 lat mieszka z rodzicami. Przeciętnie wiek opuszczenia domu wynosi 28,2 lat w przypadku Polaków oraz 26 lat w kwestii Polek. W Europie wiek ten wynosi odpowiednio 27,2 oraz 25,4.

Polska należy do grona krajów, w którym odsetek dorosłych mieszkających z rodzicami przekroczył 50 proc. To plasuje Polskę obok m.in. Włoch, Portugalii, Grecji oraz Chorwacji. Po drugiej stronie tabeli znajdują się kraje skandynawskie, takie jak Szwecja i Finlandia. W tamtym rejonie Europy odsetek "gniazdowników" wynosi od 3,4 do 9,9 proc.

Wiele osób krytykuje Polaków, którzy decydują się mieszkać z rodzicami. Są oni nazywani wygodnickimi oraz maminsynkami. Obrońcy podkreślają natomiast, że problemem nie jest przywiązanie do rodziców, a kwestia kosztów mieszkania samemu oraz problemów z kupnem lub wynajmem mieszkania. Rynek nieruchomości w Polsce jest obecnie opanowany przez flipperów, którzy skutecznie zawyżają ceny mieszkań.

Jeden z komentujących raport napisał na portalu X: "Zwrot 'gniazdownicy' w odniesieniu do osób mieszkających z rodzicami jest obraźliwy i stygmatyzujący, ponieważ sugeruje lenistwo lub brak samodzielności. Tego rodzaju określenia mogą prowadzić do piętnowania ludzi, którzy z różnych przyczyn wybierają lub muszą mieszkać z rodziną". Raport nie bada bowiem, kto mieszka z rodzicami ze względu na konieczność wynikającą np. ze stanu zdrowia starszych osób.