Ewa Farna nie jest feministką, bo lubi mężczyzn? Jeśli tak myślisz, to mylisz się tak samo jak ona

Ewa Farna na swoim Instagramie napisała, że została zapytana o to, czy jest feministką*. Nie odpowiedziała na to pytanie jednoznacznie, ale stwierdziła, że wywołuje ono w niej negatywne skojarzenia.

Ewa dodała też, że lubi facetów, sama ma cudownego, zaangażowanego w wychowanie dziecka męża. Co oczywiście nie zmienia faktu, że dbanie o prawa kobiet jest dla niej ważne i uważa, że kobiety powinny być traktowane na równi z mężczyznami. Po prostu nie lubi samego słowa „feminizm”. Cóż, to bardzo złe i niewłaściwie myślenie.

To niestety bardzo rozpowszechniony i powtarzany stereotyp, który oczywiście jak wszystkie tego rodzaju klisze, jest szkodliwy. Feministki nie nienawidzą mężczyzn. Nie są ich wrogami, nie traktują ich z wyższością, nie chcą żeby zniknęli z planety i żeby na świecie było jak w „Seksmisji”.

Feministki - trochę nie wierzę, że muszę to pisać w XXI wieku – chcą po prostu żeby kobiety były traktowane tak samo jak mężczyźni. Więcej! Chcą żeby mężczyźni byli traktowani tak samo jak kobiety. Nie chcą nikogo nienawidzić, właściwie po co miałyby to w ogóle robić? Przecież jakaś część z nich jest też w związkach. Zresztą o stereotypach dotyczących feminizmu pisaliśmy tutaj i jak widać, tekst jest wciąż potrzebny.

Super, a ja znam geja, który nie akceptuje osób transpłciowych. W każdym ruchu, przy każdej idei, znajdą się osoby, które będą robiły całej reszcie „zły PR”. To że w całej masie cudownych, walczących o prawa kobiet feministek są osoby, które bardzo radykalizują ogólne postulaty, nie oznacza, że mamy teraz przestać używać tego określenia. Wręcz przeciwnie.

Im więcej osób będzie reprezentowało ten „normalny”, uważny na problemy w szerokim kontekście ruch, tym lepiej. Feminizm wręcz potrzebuje mężczyzn. Potrzebuje też osób LGBTQ+. Potrzebuje wszystkich, dla których po prostu ważna jest równość.

Tak naprawdę w całym tym ruchu przede wszystkim chodzi po prostu o człowieka i jego prawa. O to, żeby kobiety za taką samą pracę, dostawały taką samą pensję. O to, żeby mężczyźni mogli chodzić na tacierzyński i żeby nie było w tym nic dziwnego. Przede wszystkim o to, żebyśmy przestali patrzeć na świat i ludzi przez płeć.

Plusem tej całej sytuacji jest postawa Ewy, otwarcie się na dialog. Tego samego dnia na wieczornym lajwie porozmawiała z aktywistką Martyną Kaczorowską. Kobiety wymieniły się swoimi doświadczeniami i poglądami, a my bardzo szanujemy takie otwarte i pełne szacunku rozmowy, więc Wam ją tutaj podrzucamy:

Na koniec mam taki apel – nie bójcie się tego słowa. Jeśli równość i szacunek są Wam bliskie, nie bójcie się nazwać faministą, feministką, feminiszczem. Tylko tak, tylko w ten sposób, będziemy mogli złamać te krzywdzące stereotypy.

A z ciekawostek, to w Czechach, czyli kraju z którego pochodzi Ewa, właśnie uchwalono nową ustawę, dzięki której kobiety będą mogły wybrać, czy chcą do swojego nazwiska dołączać końcówkę „ova”.

Do tej pory musiały to zrobić automatycznie – gdy wychodziły za mężczyznę o nazwisku Novak, automatycznie stawały się Novakovymi. Możecie myśleć, że to nic takiego, ale tak naprawdę, dodanie tej końcówki, może dawać poczucie, że kobieta jest własnością mężczyzny.

Tak, to kolejny feministyczny „drobiazg”, który pewnie dla wielu jest „przesadą”, ale uważność na słowa, w których też kryje się nasze patriarchalne spojrzenie na świat, też jest częścią feminizmu. Czy tego chcemy, czy nie.

Ps. Przypominamy też świetny, ciałopozytywny teledysk Ewy, który tylko potwierdza, że kobieca solidarność jest dla niej ważna:

*Ewa Farna właściwie napisała feministą, ale zakładam, że to była literówka, choć o feminatywach też warto by było przy okazji porozmawiać.