Śnieżka i najsilniejsze porywy wiatru na świecie. Klimatolog wyjaśnia

Od początku lutego alerty Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej obiegają całą Polskę. Wydawane są ostrzeżenia oraz apele, aby dokładnie zamykać okna oraz nie trzymać niepotrzebnych rzeczy na balkonach. Wszystko dla bezpieczeństwa obywateli.

W poniedziałek 5 lutego synoptycy zanotowali, że wiejący z prędkością 125 km/h wiatr zerwał część dachu schroniska w Dolinie Pięciu Stawów w Tatrach. W tym samym czasie na szczycie ścieżki żywioł osiągnął prędkość 180 km/h.

W dzień, w którym na Śnieżce wiało najszybciej na świecie, Polska znajdowała się w strefie przejściowej pomiędzy głębokim niżem z centrum nad Finlandią, przyblokowanym przez silny wyż znajdujący nad Francją. Sprawiło to, że wiatr w Karkonoszach robił przerażające wrażenie.

- Ta sytuacja doprowadziła do wystąpienia dość dużego, poziomego gradientu ciśnienia. Blisko 20 hPa w skali Polski. Dalszą konsekwencją tej sytuacji były notowane w wielu stacjach porywy wiatru przekraczające 70 km/h. Nad Polską, w górnej i środkowej troposferze, występował tzw. prąd strumieniowy, który przyczynił się dodatkowo do wystąpienia huraganowego wiatru na grzbietach górskich - powiedział w rozmowie z "Wyborczą" klimatolog z Zakładu Klimatologii i Ochrony Atmosfery Uniwersytetu Wrocławskiego dr hab. Marek Błaś.

Na załamanie pogody w Polsce wpłynęło również wiele innych czynników. Według dr. hab. Marka Błasia należała do nich strefa ścierania się mroźnego powietrza arktycznego z bardzo ciepłym powietrzem polarnomorskim. Te dwie masy rozdzielał front stacjonarny, który doprowadził do wystąpienia m.in. wydajnych opadów śniegu.

Aż tak silne wiatry występują nad Polską w momencie, w którym silne cyklony zasilane są różnicą temperatury między masami powietrza. Im większy kontrast termiczny między nimi, tym bardziej porywisty wiatr.

- Wraz ze spadkiem ciśnienia w centrum układu wzrasta poziomy gradient ciśnienia, a w ślad za tym prędkość wiatru. Wiatr o sile huraganu powyżej 32 m na s i 115 km na godz. najczęściej pojawia się wraz z wędrówką głębokich i aktywnych niżów znad Atlantyku przez Morze Północne w kierunku południowej części Skandynawii i Morza Bałtyckiego - tłumaczy "Wyborczej" dr hab. Błaś.

- Na ogół nie jest to jeden aktywny ośrodek, a ich rodzina, dlatego duża prędkość wiatru utrzymuje się dość często przez kilka kolejnych dni. W nieco innym scenariuszu głęboki i aktywny niż z centrum nad zachodnią częścią Europy jest skutecznie blokowany przez rozległy wyż usytuowany po wschodniej stronie kontynentu. Taka sytuacja także prowadzi do wzrostu poziomego gradientu ciśnienia i wystąpienia porywów wiatru przekraczających 100 km/h - tłumaczy naukowiec.

Niebezpieczne oraz silne wiatry powinny ustąpić w Polsce w środę 7 lutego. Mogą oczywiście występować pojedyncze porywy, jednak nie powinny stanowić zagrożenia.

Źródło: "Wyborcza"