Czarna dziura pomogła stworzyć najbardziej oszałamiającą muzykę ever

Grupę pasjonatów nietypowych dźwięków tworzą dr. Kim Cunio, profesor muzykologii z Australijskiego Uniwersytetu Narodowego, dr. Nigel Meredith z British Antarctic Survey i artystka Diana Scarborough. Zespół zbiera odgłosy kosmosu, po czym modyfikuje je w taki sposób, aby były atrakcyjne dla ucha przeciętnego zjadacza chleba. Efektem prac jest album "Celestial Incantations".

Zapewne niektórzy z Was, eksperci od wszystkiego, byli w kosmosie i wiedzą, że nie słychać tam żadnych odgłosów (btw. polecam w wyszukiwarkę wpisać frazę "In space no one can hear your scream"). Owszem, próżnia nie potrafi transmitować fal dźwiękowych, dlatego naukowcy kolekcjonowali fale grawitacyjne i elektromagnetyczne i to właśnie je przekształcili na wpadające w ucho melodie.

Wśród zapadających w pamięć utworów jest na pewno ten, który wykorzystuje dźwięki łazika marsjańskiego przejeżdżającego przez Jezero Crater. Inna kompozycja bazuje na magnetycznych drganiach Churymov Gerasimenko, jednej z komet krążących wokół Jowisza. Najbardziej niezwykłym utworem jest "Cataclysm", bo opiera się na falowaniu czasoprzestrzeni wywołanym przez zderzenie dwóch czarnych dziur.

Intencją twórców albumu jest skłonić słuchaczy do refleksji nad bezmiarem kosmosu. Nietypowa muzyka ma umożliwić odbiorcy wyobrażenie sobie czasu i przestrzeni w najwznioślejszym tego słowa znaczeniu oraz zafundować spektakularną podróż poprzez świat niezwykłych dźwięków.

Jeśli chcecie mieć odpowiedni podkład muzyczny podczas rozmów o przemijaniu, album z dźwiękami kosmosu znajdziecie TUTAJ.

Jeśli chcecie poczytać więcej na temat dźwięków kosmosu, Ania również napisała tekst na ten temat.