Ta zupa gotuje się prawie 50 lat. Polak powiedział, jak smakuje

W Szwecji fermentowany śledź. W niektórych krajach Azji lizak z owadami. Na Islandii głowa owcy. W Meksyku robaki z agawy. Każdy kraj ma jakąś potrawę, która w oczach turystów może wydawać się co najmniej nietypowa. W dzielnicy Ekkamai w Bangkoku, stolicy Tajlandii, jest to zupa Wattana Panich. Gotuje się od niemal 50 lat.

Podstawą zupy jest intensywny bulion wołowy. Do niego dochodzi prawie tuzin chińskich ziół, a także czosnek, cynamon, czarny pieprz i korzeń kolendry. Łączna waga takiego wywaru może wynieść nawet 70 kg. Lokal, w którym gotuje się zupa, jest jedną z atrakcji Bangkoku. Na mapach Google ma ponad 3,3 tys. opinii i średnią ocen 4,2/5.

- Zupa waży się nieprzerwanie od lat 70. ubiegłego wieku - powiedział tikoker Pan Świnka, który odwiedził stolicę Tajlandii, aby na własnym języku sprawdzić, jak smakuje legendarna zupa. - Składniki dodawane są na bieżąco bez zdejmowania kotła z ognia. Tłusta skorupa otaczająca główny kocioł wskazuje na wieloletnie użytkowanie bez zmian.

Jednym z najczęściej powtarzanych mitów na temat Wattana Panich jest ten, że kucharze nie myją garnka. Według legendy zupa nieprzerwanie od pół wieku stoi na ogniu, przez co można znaleźć w wywarze tłuszcz pamiętający czasy wojny w Wietnamie. Prawda jest nieco inna.

Jeden z autorów zupy, Nattapong Kaweenuntawong, w wywiadzie dla portalu npr.org zdementował pogłoski o niepokojących warunkach sanitarnych panujących w knajpie. Kucharze każdego wieczoru czyszczą garnek, uprzednio przelewając małą porcję zupy do osobnego naczynia. W ten sposób o poranku zaczynają gotowanie z pewną ilością bulionu z poprzedniego dnia. Nie jest jednak prawdą, że na dnie naczynia można znaleźć kości sprzed pół wieku.

To, co nie uległo zmianie od pół wieku, to smak zupy. W komentarzach na mapach Google możemy przeczytać opinie klientów, którzy próbowali wywaru na przestrzeni wielu lat.

"Wołowina jest nadal równie dobrze duszona i delikatna. Sprężyste kulki wołowe i mostek ze ścięgnem zwiększają radość z jedzenia cienkiego tajskiego makaronu, który jest gumowaty. Porcja jest jednak mniejsza niż wcześniej, ale winię za to inflację" - pisze jeden z gości restauracji.

Kolejny dodaje: "Odwiedzam to miejsce regularnie przez ostatnie 30 lat, byłem tu jeszcze przed przybyciem zagranicznych turystów. Ta knajpka z makaronem wołowym to swoista instytucja w Bangkoku, służąca wielu pokoleniom. Jest to także ulubione miejsce mojego taty i wujka na makaron wołowy. Istnieje już od ponad 60 lat."