Kacper Potępski u Gonciarza i Quebonafide, czyli jak rozmawiać o transpłciowości

Krzysztof Gonciarz i Quebonafide prowadzą teraz nową serię podcastów „Let’s Be Clear!”, których sponsorem jest marka Sprite. Ostatnio gościła u nich Wiktoria Głowienkowska, a w najnowszym odcinku pojawił się Kacper Potępski, który pogadał z chłopakami o transpłciowości.

Jeśli jeszcze nie znacie Kacpra, to musicie to koniecznie nadrobić! Jego konto na Instagramie pewnie otworzy Wam oczy na wiele spraw i dobrze wyedukuje w temacie transpłciowości, bo Kacper w bardzo otwarty sposób dzieli się swoim codziennym życiem i problemami. Przysięgam, że nie da się go nie polubić!

Dość spora część rozmowy poświęcona jest nazywaniu. Panowie dyskutują o tym, czy i kiedy można się nazwać aktywistą czy influencerem, a Kacper przekłada to na szukanie odpowiedniego momentu, w którym mógł się nazwać osobą transpłciową. Mówi, że ta chwila nadchodzi po prostu wtedy, gdy sami tego chcemy, gdy czujemy się bezpiecznie i brak czy obecność tranzycji nie powinna na to wpływać.

Małe kroki są ważne

Pojawiły się też przy okazji tej dyskusji o aktywizmie, moim zdaniem bardzo ciekawe wnioski i też rady dotyczące osób sojuszniczych. Kacper odniósł się np. do kwestii zaimków w bio i powiedział, co każdy z nas w zasadzie może zrobić, żeby osoby transpłciowe czuły się bardziej zaakceptowane.

Potem dodał też, że takie używanie zaimków, zaznaczanie ich, sprawia też, że zacierają się te niepotrzebne granice między osobami transpłciowymi a resztą społeczeństwa.

Bardzo podobało mi się też w tej rozmowie to, że prowadzący od razu zaznaczyli, że nie znają się za bardzo na tym temacie i że gdyby popełnili jakiś błąd, to Kacper ma im zwrócić uwagę. Moim zdaniem jest to jedyna słuszna droga do jakiejkolwiek zmiany. W końcu jeśli nie zaczniemy ze sobą rozmawiać i dzięki temu się edukować, to niewiele się zmieni.

Na tę wagę mówienia o swoich odczuciach zwraca też uwagę Kacper. Uważa, że powinniśmy bardziej otwarcie mówić o tym, jak się czujemy w danej sytuacji, a ta umiejętność komunikowania swoich emocji jest dużym problemem w naszym społeczeństwie. Właściwie to na tym opiera się jego aktywizm:

Kacper opowiada też trochę o swoim coming oucie. Porusza wątek szkoły, tego jak bliscy go wspierali i kiedy poczuł, że zaczął swoje życie. W jego wypowiedziach pojawia się też dużo wdzięczności co do osób, które pojawiały się wokół niego i z którymi mógł po prostu porozmawiać o swoich rozkminach i problemach.

Z rozmowy dowiecie się też np. dlaczego transseksualizm jest niewłaściwym słowem, czym jest dysforia płciowa, drag house i estetyka queerowa. Usłyszycie też z jakimi problemami osoby transpłciowe muszą się mierzyć np. gdy kupują alkohol i czemu warto celebrować Pride Month. Pojawia się też np. wątek Polańskiego.

Poza tym myślę, że to genialna i potrzebna rozmowa dla wszystkich, którzy zastanawiają się nad tym, jak wygląda korekta płci, z czym się wiąże. Możecie w niej też znaleźć odpowiedź na pytanie dlaczego np. niektóre osoby transpłciowe nie decydują się na operację i dlaczego nie jest to coś, co powinniśmy jakkolwiek oceniać. Jak sam Kacper mówi: „Każda tranzycja kończy się wtedy, gdy ta osoba tego chce”.

Gdybym miała w ogóle powiedzieć, czym jest dla mnie ta rozmowa, to chyba napisałabym, że właśnie jest pochwałą komunikacji i otwartości. Dlaczego? Przede wszystkim ze względu na tę otwartość i danie sobie przestrzeni na popełnianie w rozmowie błędów. Dodatkowo np. Quebo opowiada o tym, że kiedyś wcale nie miał takich poglądów jak teraz i nie ma w tym nic złego. Sam Kacper mówi, że to bardzo ważne, że nie próbuje udawać, że zawsze miał takie otwarte spojrzenie na ludzi i świat.

Poza tym z wszystkich wypowiedzi Kacpra bije taka bardzo ciepła i wszechogarniająca akceptacja. Jednocześnie zaznacza też, że to wszystko, co opisuje jest tylko jego spojrzeniem, częścią jego historii i każda osoba transpłciowa mogła przejść ją inaczej. Bardzo bym sobie życzyła, żebyśmy wszyscy tak otwarcie i z taką uważnością potrafili ze sobą rozmawiać.

Myślę, że ta rozmowa Gonciarza, Quebo i Kacpra jest nam wszystkim bardzo potrzebna, dlatego ogromnie zachęcam Was do wysłuchania. Ja, choć już całkiem sporo wiem, też dowiedziałam się z niej nowych rzeczy. Poza tym poznawanie historii osób transpłciowych i oddawanie im głosu jest moim zdaniem bardzo ważne.