Plastik odkłada się w naszym ciele. Po raz pierwszy są na to dowody

Na początku krótkie przypomnienie. Mikroplastik to drobinki plastiku (o średnicy mniejszej niż 5 mm), które na różne sposoby przedostają się do środowiska - najczęściej z wodą np. podczas prania czy parzenia herbaty, a także z naszymi kremami i peelingami. Większe cząsteczki możemy zauważyć gołym okiem, najmniejsze są dla nas zupełnie niewidoczne.

Łatwiej wyobrazić nam sobie i zrozumieć zanieczyszczenie tym surowcem, gdy spojrzymy chociażby na obszar Wielkiej Pacyficznej Plamy Śmieci, gdzie pływa więcej plastikowych śmieci niż jedzenia. Trudniej, gdy ten plastik jest mały i niewidoczny.

Badania wskazują chociażby, że w ciągu tygodnia zjadamy plastik w ilości odpowiadającej karcie kredytowej. Za to podczas jedzenia, picia i oddychania pochłaniamy prawie 74 000 cząstek mikroplastiku rocznie.

Sporo, prawda? Do tej pory tak do końca nie wiedzieliśmy, co się dzieje z tym przyswajanym przez nas plastikiem. 

By to zbadać, naukowcy z Arizona State University z banku tkanek pobrali 47 próbek z wątroby, śledziony, płuc i nerek. Okazało się, że mikroplastik znajduje się w każdej z tych tkanek, w każdej probówce.

Naukowcy wyodrębnili np. politereftalan etylenu (PET), który jest częścią np. plastikowych toreb i butelek. W próbkach znaleziono także poliwęglan (PC) oraz polietylen (PE).

Do naszego organizmu przedostaje się on chociażby przez spożywanie owoców morza (organizmy żyjące w wodzie zjadają mikroplastik, który się do niej przedostaje np. poprzez nasze pranie).

Warto zaznaczyć, że taki plastik może negatywnie wpływać na pracę układu pokarmowego i przenosić toksyczne chemikalia (mikroplastik łatwo wchłania np. rtęć, która może odkładać się wraz z nim w naszych tkankach).

Te zakłócenia nie są jednak jeszcze dobrze zbadane i w przyszłości to właśnie nimi chcą zająć się naukowcy.

Wiemy już, że mikroplastik szkodzi środowisku i organizmom w nim żyjącym. Tylko chyba jeszcze nie uświadomiliśmy sobie, że my też go wchłaniamy, że plastik też jest częścią naszych posiłków, niewidzialnym dodatkiem, który się w nas odkłada. 

Dlatego tak ważna jest świadomość. Świadomość tego, że np. poliestrowa koszulka to kolejny mikroplastik krążący w ekosystemie. I w nas. Wyobraźcie sobie, że składacie się po części z tego, co nosicie na sobie - wypełnia Was (i mnie niestety też) plastik. 

Niezbyt przyjemna wizja, prawda?