"Szczęśliwi jadą na tej trumnie", czyli jak prawica komentuje śmierć kobiety z Pszczyny

"Ani jednej więcej" - pod tym hasłem w kilku polskich miastach w poniedziałek odbyły się demonstracje. To odpowiedź części społeczeństwa na komunikat dotyczący śmierci 30-letniej kobiety, która zmarła w szpitalu w Pszczynie, będąc w 22. tygodniu ciąży.

O śmieci poinformowała radczyni Jolanta Budzowska, pełnomocniczka rodziny. W oświadczeniu napisała, że kobieta zmarła z powodu wstrząsu septycznego, a lekarze mieli zwlekać z przeprowadzeniem aborcji. Głos w sprawie zabrała też prawicowa i konserwatywna część Internetu. Jak tłumaczą śmierć kobiety?

Na początek może warto przywołać głos, który na mnie osobiście zrobił największe wrażenie. Grzegorz Gawin, członek partii KORWiN, stwierdził, że skoro chcemy wolności, to powinniśmy brać za nią odpowiedzialność. Jeśli boicie się aborcji, to nie uprawiajcie seksu. Proste? Proste.

Kolejną, wstrząsającą wypowiedzią, jest stwierdzenie posła Marka Suskiego. Zapytany w programie TVP o śmierć kobiety z Pszczyny, stwierdził, że "ludzie umierają", a "kobiety czasem umierają przy poradach".

Oczywiście w dyskusji pojawia się też wątek błędu lekarskiego. Według niektórych śmierć kobiety nie ma niczego wspólnego z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego. Takie śmiałe wnioski wysnuła np. Marzena Paczuska, która jest byłą szefową Wiadomości. Bardzo szybko poparła ją Krystyna Pawłowicz. Posłanka twierdzi, że "błędem lekarzy" szczuje się sędziów i sędzinie Trybunału Konstytucyjnego.

Samul Pereira, którego chyba nikomu nie muszę przedstawiać, też uważa, że nikt nie zabronił lekarzom "ratować życia matki", a osoby sprzeciwiające się wyrokowi TK, którzy go hejtują, po prostu znaleźli sobie po roku jeden przypadek i teraz: "szczęśliwi jadą na tej trumnie".

W tym momencie może się zatrzymajmy i wyjaśnijmy sobie jedną rzecz. Po pierwsze lekarzom jeszcze nikt niczego nie udowodnił, więc nie można stwierdzić, że to była ich wina. Po drugie do tej sytuacji po prostu nie doszłoby gdyby nie wyrok TK i żadne argumenty mówiące o tym, że "ludzie po prostu umierają" tego nie zmienią. Dlaczego?

Przypomnimy sobie może, że zgodnie z wyrokiem dokonanie aborcji ze względu na ciężkie i nieodwracalne wady płodu jest niezgodne z Konstytucją. Jeśli nie byłoby tego wyroku, zmarła kobieta, gdyby tylko chciała, mogłaby dokonać aborcji przed tym, jak trafiła do szpitala. Wrodzone wady płodu były przecież wcześniej zdiagnozowane. Lekarze, kiedy już do nich trafiła, mogli się też po prostu obawiać wykonania aborcji.

To wszystko nie zmienia jednego faktu - kobieta zmarła. Zmarła, bo nie mogła decydować o swoim ciele. Nie mogę zrobić tego ani ja, ani żadna kobieta w tym kraju. Dodajmy, że niedługo odbędzie się też czytanie nowego projektu, a za aborcję może nam grozić nawet dożywocie.

Proszę mi więc powiedzieć, jak w tym kraju można się nie bać bycia kobietą? Jak w tym kraju można się nie bać bycia lekarzem? I czyje życie według wszystkich obrońców i obrończyń życia jest ważniejsze - płodu czy matki? A co jeśli ta matka ma też inne dzieci? Jakich kalkulacji tu dokonacie?

Powiecie, że Bóg tak chciał? I może jeszcze, tak tylko na koniec zapytam, gdzie jesteście, gdy na granicy naszego państwa umierają dzieci? A no tak, przepraszam, zapomniałam. Ludzie umierają. Taka już jest biologia.