Faceci chcą być jak Massimo z "365 dni". Co jest nie tak z kultem macho?

Krzysztof "K.A.S.A." Maskowski w starym jak świat utworzetarget="_blank"> "Maczo" (nazywanym dzisiaj "Despacito roku 2000") śpiewa, że tytułowy macho to uosobienie prawdziwego mężczyzny. Macho "ma kobiet w bród", bo potrafi uwodzić je jednym spojrzeniem. Macho uwielbia przygody na jedną noc, ma (delikatnie mówiąc) wywalone na uczucia partnerki, a jego motto życiowe brzmi - "najbardziej kocham tylko siebie".

Mimo że nakreślony przez Maskowskiego samiec alfa o ognistym temperamencie liczy sobie już ponad dwie dekady, mężczyźni nadal skrycie tęsknią do bycia latynoamerykańskim casanową - tak przynajmniej wynika z wywiadu, który ukazał się na łamach magazynu "Zwierciadło" z seksuologiem i terapeutą Michałem Pozdałem.

Pozwolę go sobie tutaj pokrótce omówić, bo jest niezwykle ciekawy. Dowiadujemy się z niego, że za zamieszanie w męskich głowach poniekąd odpowiedzialny jest… Netflix.

Michał Pozdał dzieli się w wywiadzie doświadczeniem z terapii z mężczyznami. Mówi, że kiedy pyta się pacjentów, jacy chcieliby być, ci wymieniają przystojnego diabła z serialu "Lucyfer" i mafioza Massima z "365 dni". Dlaczego właśnie te filmowe postaci? - Lucyfer i Massimo pokazują mężczyznom tego barbarzyńcę, za którym tak tęsknimy - wyjaśnia Pozdał.

Pozdał twierdzi, że wydobywanie barbarzyńcy ze współczesnego faceta jest potrzebne, co bynajmniej nie oznacza powielenia przemocowych i idiotycznych zachowań z wyżej przytoczonych produkcji.

Terapeuta poprzez "barbarzyńskość" rozumie potrzebę zdrowego połączenia ze swoją agresją. - To może być na przykład siła fizyczna, poczucie sprawczości w relacji, dominacja w seksie - tłumaczy seksulog i uzupełnia, że: - Bo facet może być silny i agresywny, a jednocześnie nie musi być przemocowy ani nadużywający.

Pozdał podkreśla, że jeśli mężczyzna ma własną przestrzeń w życiu i aktywność, w której może realizować się poprzez zdrową agresję (kiedy ma "coś męskiego"), to dużo lepiej radzi sobie w relacji z kobietą.

Terapeuta tłumaczy, że męskość sama w sobie nie może być zła lub toksyczna - problemem są wypaczone zachowania, które trzeba zmienić. Tymczasem do stereotypowego wzorca męskości przylgnęła łatka czegoś toksycznego lub szkodliwego. - W tym stereotypowym postrzeganiu męskości jest dużo prawdy o nas [...] odchodząc od tego wzorca, straciliśmy wiele z męskości naprawdę wartościowej. - zauważa seksuolog.

Pozdał krytykuje trend na zacieranie różnic pomiędzy tym, co kobiece i męskie ("mężczyźni i kobiety są równi. Ale jesteśmy także inni"). Terapeuta tłumaczy, że pozbywanie się "męskości" jest dla mężczyzny destabilizujące. Seksuolog wyjaśnia, że to "płeć jest naszą podstawową tożsamością. Potrzebuję czuć się mężczyzną, bo dzięki temu mam jakiś punkt odniesienia we wszechświecie".

W wywiadzie z Pozdałem wyraźnie wybrzmiewa apel do mężczyzn, aby nauczyli się przeżywać swoje emocje, ponieważ jest to kluczowa umiejętność na "egzaminie z męskości". Czuć się mężczyzną to znać siebie i swoje potrzeby. Facet nie może uciekać od swoich emocji, tylko wyjść im naprzeciw, akceptując to, że jednego dnia czuje się silny i odważny, a drugiego jest smutny i boi się odezwać do ludzi.

Powyższym przesłaniem powinni się kierować wszyscy mężczyźni - niezależnie od tego, czy w ich młodości wzorem faceta był kowboj z reklamy Marlboro, czy Bedoes lub inny Quebonafide. Treści o charakterze poradnikowym, jak radzić sobie z emocjami, powinno być więcej zarówno w internecie, jak i w tradycyjnych nośnikach przekazu. Kiedy czytałem trzy czasopisma dla mężczyzn, tematy psychologiczne były tam niestety marginalizowane.