Dziewczynka wychowywana przez psy. Szczeka i warczy

Amerykańskie media ponownie zainteresowały się niecodzienną historią sprzed lat. Tragiczna opowieść Oxany Malaya poruszyła dziennikarzy oraz wielu internautów. Jest to kobieta, która jako bardzo małe dziecko przeżyła w dziczy aż sześć lat. Wychowały ją psy. Wskutek trudnych warunków, w których przyszło jej walczyć o przetrwanie, nabyła nowych umiejętności i zwierzęcych cech. Jednocześnie zatraciła umiejętność prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie. Wszystkiemu winni byli jej przemocowi rodzice.

Historia Oxany Malaya wydaje się tak dziwna i przerażająca, że aż nierealna, a jednak zdarzyła się naprawdę. Dziewczynka przyszła na świat w małej wsi Nova Blahovishchenka w obwodzie chersońskim w Ukraińskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

W początkowych latach swojego życia była zwyczajnym i zdrowym dzieckiem. Jej rodzice nie potrafili jednak poradzić sobie z wychowaniem kolejnego potomka. W domu brakowało im łóżek. W wieku trzech lat dziewczynka została odrzucona przez swojego ojca, który był alkoholikiem. Wyrzucił on Oxanę z domu na podwórko, gdzie panował mróz. Dziewczynka, aby przeżyć, wczołgała się do budy psa i została tam już na najbliższe kilka lat.

Mieszkanie w budzie z bezpańskimi psami stało się codziennością Oxany. Zwierzęta przyjęły dziewczynkę do swojego stada i żyły z nią w pełnej zgodzie. Nauczyła się dzięki nim szczekania oraz warczenia. Przez to nie rozwinęła się u niej umiejętność mówienia. Oxana wspomina: "mówiłam do nich, one szczekały, a ja to powtarzałam. To był nasz sposób komunikacji". Nauczyła się także myć za pomocą śliny i języka. Posiłków szukała w koszach na śmieci oraz na ulicy. Często jadała surowe mięso. Poruszała się chodząc na "czterech nogach" - dłońmi i kolanami dotykając ziemi.

Nienaturalne zachowanie Oxany zostało zauważone przez służby porządkowe dopiero, gdy ta miała prawie osiem lat. Początkowo psy nie chciały oddać dziewczynki w ręce ludzi. Zawzięcie walczyły o członka swojego stada. Funkcjonariusze odwrócili ich uwagę za pomocą jedzenia i zabrali dziecko. Oxana została przekazana do ośrodka dla niepełnosprawnych umysłowo dzieci. Musiała nauczyć się żyć od nowa. Prowadzono z nią terapię i jednocześnie uczono ją mowy, umiejętności społecznych oraz edukowano na przeróżne tematy.

Po latach terapii i specjalistycznej opieki Oxana nauczyła się płynnie mówić i porzuciła swoje pieskie przyzwyczajenia. Zaczęła pracować na farmie ze zwierzętami. Dzięki nim nie czuje się samotna. W dalszym ciągu ma uraz do ludzi, który jest skutkiem traumy, jaką wywołali u niej rodzice.

W programie telewizyjnym w 2006 r. spotkała się ze swoim ojcem i przyrodnią siostrą. Nie pomogło jej to w pełni pogodzić się z przeszłością. Marzy jednak o tym, aby któregoś dnia odnaleźć swoją biologiczną matkę. Chciałaby także, aby jej bracia częściej ją odwiedzali. Ma pretensje do ludzi o to, że nazywają ją "psią dziewczynką" i liczy na to, że któregoś dnia będzie traktowana normalnie - jak zwyczajny człowiek.

Żródło: New York Post