"Chłopi" - czy polski kandydat do Oscara zainteresuje Gen Z?

Gruchnęła wieść, że "Chłopi", którzy będą mieć oficjalną premierę 13 października, powalczą o nominację do Oscara. To zupełnie racjonalny wybór, zarówno biorąc pod uwagę warstwę wizualną, jak i historię, która stoi za filmem.

Charakterystyczna animacja, współpraca wielu artystów, uniwersalna opowieść, a także sam klimat filmu ma szansę wzbudzić w Akademii (i zagranicznych widzach) uczucia wystarczające, aby na konto Polski powędrowała kolejna nominacja. Jak jednak "Chłopi" obronią się przed samozwańczymi polskimi krytykami? Czy film ma prawo zainteresować Gen Z?

Nastawienie młodzieży do lektury jest, jakie jest. Winić za to można wiele czynników: przeładowany program, książki niedostosowane do wieku dzieci - i nikt mi nie wmówi, że fragmenty "Pana Tadeusza" są odpowiednie dla 13-latków - opinię, jaką cieszą się obowiązkowe pozycje, nadmiernie szczegółowe sprawdziany z treści. Do dziś pamiętam pytanie o kolor ścian w pokoju Raskolnikowa czy o to, ile pomarańczy było na balu, na którym spotkali się Werter i Lotta.

Warto nadmienić, że wiele książek spośród kanonu są zwyczajnie trudne. Napisane skomplikowanym, stylizowanym, często po prostu niezrozumiałym językiem. W "Chłopach" nie dość, że bohaterowie mówią archaicznie, to na dodatek wiejską gwarą. Książka jest gruba. I obowiązkowa. Umówmy się - jeśli ktoś nie ma zajawki, absolutnie nic z tego nie zachęca do sięgnięcia po lekturę.

A szkoda, bo akurat w "Chłopach" dzieje się tyle, że bez problemu można by ich zareklamować jak najciekawszą książkę na świecie. Mała hierarchiczna społeczność, kłamstwa, sekrety i zdrady, które wychodzą na jaw. Halo, to "Chłopi" Reymonta czy "Plotkara"? Oprócz tego, w nieco świeższych, feministycznych interpretacjach można pochylić się nad portretem kobiety w historii czy nad relacjami - rodzinnymi i w ogóle, panującymi w patriarchalnym społeczeństwie.

Film realnie ma szansę odczarować szkolne lektury i pokazać je w interesującym świetle. Na gruncie wypływających oskarżeń wobec polskich youtuberów o grooming, historia starego mężczyzny, najbogatszego gospodarza we wsi, który bierze sobie za żonę młodą dziewczynę, zdaje się wpisywać doskonale. A jakby do tego dodać, że owa Jagna zdradza męża z jego własnym synem, a kiedy staremu Borynie puszczają nerwy, to nie waha się podpalić brogu, gdzie kochankowie mają schadzkę?

Charakterne postacie, wartka akcja: gdyby zrobić z tego serial w stylu "Bridgertonów", mielibyśmy hit. Film, choć w zupełnie innym fasonie, powinien to dźwignąć. Potencjał jest i to bezdyskusyjnie.