Harry Styles i jego "Harry’s House", to album na ciepłe, letnie wieczory [Recenzja]

Nie skłamię, jeśli napiszę, że czekałam na ten album od dawna. Po występie Harry’ego na Coachelli moje oczekiwania względem "Harry’s House" tylko wzrosły. Czy nowy krążek Stylesa spełnił moje oczekiwania?

I tak, i nie. Zaznaczę może od razu, że albumu przesłuchałam zaledwie dwa razy, więc jak to zazwyczaj bywa moja opinia na temat konkretnych kawałków jeszcze nie raz się zmieni. Niemniej jednak mogę z całą pewnością napisać, że "Harry’s House" to idealny album na ten późno wiosenny i letni czas.

W długim wywiadzie z Zanem Lowem Harry Styles mówił o tym, że "Harry’s House" będzie zupełnie innym albumem niż dotychczas. Twierdził, że do tej pory nie starał się tworzyć czysto komercyjnych albumów, ale tym razem postanowił trochę zejść z tego toru.

Zdecydowanie słychać to na "Harry’s House". To chyba najbardziej popowy album Stylesa, który tym razem postanowił zafundować nad głównie dobrą muzyczną rozrywkę, do której z pewnością świetnie będzie się tańczyło w letnie wieczory.

Po prostu widać po tym albumie, że Styles już wie czego chce i nie idzie na żadne kompromisy. Mam wrażenie, że na "Harry’s House" chciał nam po prostu przekazać, że życie jest zwyczajnie w porządku i możemy się w nim, z nim i jego muzyką najzwyczajniej w świecie dobrze bawić.

Na tej płycie dostajemy, jak sam tytuł albumu wskazuje, trochę wgląd w "codzienność" Stylesa. Harry przekonuje nas, że jego tryb życia w zasadzie nie różni się od naszego. On też jeździ na rowerze, je tosty i rozlewa piwo.

Oczywiście nie można pominąć też wątków miłosnych, które przewijają się w zasadzie we wszystkich piosenkach na tej płycie, choć Harry pisze o nich chyba trochę odważniej niż do tej pory i niech świadczy o tym ta fraza z "Cinema": "If you’re getting yourself wet for me, I guess you’re all mine".

Co prawda na Twitterze niektórzy fani już doszukują się podobieństw między tym, co stworzył Styles, a tym, co już istnieje w śwecie muzyki, doszukując się plagiatu. Wydaje mi się jednak, że każdy, kto przesłuchał "Harry’s House", wie, że ten album jest absolutnie wyjątkowy i niepowtarzalny.

Styles świetnie lawiruje między utworami, a jego album przez te zaskakując różnorodność chyba nie jest w stanie się znudzić. Piosenki są naprawdę z różnych rejestrów i widać, że Harry bawił się tutaj elektroniką, dźwiękami, a praca nad "Harry’s House" sprawiała mu radość.

Nie jest to może idealne, ponadczasowe dzieło, ale z pewnością będziecie się przy nim dobrze bawili. Przyznam, że moimi ulubionymi utworami wciąż jest "Late night talki" i mam nadzieję, że uda mi się usłyszeć cały album na żywo, bo "Harry’s House" jest chyba do po prostu stworzone.