Siedzą i się nudzą. Moda na rawdogging boredom podbija TikToka

Scrollowanie telefonu stało się rytuałem dla wielu młodych ludzi. Po przebudzeniu trzeba sprawdzić, jakie nowe aferki pojawiły się na Twitterze, potem szybki przegląd virali z TikToka, w drodze na uczelnię czy do szkoły obczajanie fotek na Instagramie, a w międzyczasie przychodzą powiadomienia o nowych filmach na YouTubie, wiadomości na Messengerze od znajomych, a na WhatsAppie z grupki rodzinnej. Zanim zdążysz się obejrzeć, cały dzień przescrollował ci między palcami.

Jak wynika z raportu "Internet dzieci", opublikowanego w marcu 2025 r., dzieci i młodzież spędzają w internecie średnio ponad cztery godziny dziennie. W grupie 7-14 lat to 4 godziny i 29 minut, w grupie 15-18 lat są to 4 godziny i 28 minut. Jak zadbać o swoją kondycję psychiczną w sytuacji, gdy świat wirtualny pochłania tak dużą ilość czasu? W odpowiedzi na potrzebę odskoczni od cyfrowego przeciążenia powstał nowy trend - rawdogging boredom.

Rawdogging boredom to trend, który zyskał popularność na TikToku. Założenie jest proste - świadomie i celowo robisz absolutnie nic przez określony czas. Nie sięgasz po smartfona, nie słuchasz muzyki, nie czytasz książki, nie robisz brzuszków. Nic, zero, całkowity stop.

Termin rawdogging pierwotnie miał wulgarny wydźwięk, bo odnosił się do współżycia bez zabezpieczeń. Z czasem jednak zmienił się kontekst, w jakim ludzie używali tego słowa. Zaczęli je stosować, chcąc nazwać sytuację, gdy wykonują jakieś czynności bez wcześniejszego przygotowania. W 2024 r. hitem stała się moda na "rawdoggowanie" lotów. Pasażerowie spędzali godziny w samolocie bez jakiejkolwiek rozrywki, jedzenia, wody, a nawet wychodzenia do toalety.

Rawdogging boredom to przeniesienie pomysłu uprawiania nudy podczas latania samolotem na codzienne życie. To celowa, całkowita bezczynność przez określony czas. Nie chodzi o medytację, sen czy relaks, ale o dosłowne siedzenie i robienie niczego.

Popularność trendu eksplodowała dzięki tiktokerowi o imieniu Rowan (@productive.rowan). Mężczyzna rozpoczął 30-dniowe wyzwanie polegające na rawdoggowaniu nudy przez godzinę każdego dnia. Rowan zmagał się z trudnością w utrzymaniu skupienia, bo rozpraszało go wiele rzeczy - smartfon, kofeina, słodycze i gry. Zaniedbał przez to pracę i tematy, na których mu zależało.

Tiktoker codziennie publikuje timelapsy, na których siedzi w fotelu z zamkniętymi oczami, nie robiąc absolutnie nic przez całą godzinę. Rowan twierdzi, że eksperyment zaowocował pozytywnymi zmianami. Uważa, że poprawiła mu się pamięć i wzrósł poziom samodyscypliny. Nie potrzebuje już używać smartfona podczas jedzenia i w toalecie, czuje się bardziej produktywny i poświęca więcej czasu pracy oraz relacjom.

O skomentowanie nowego trendu poprosiliśmy ekspertkę - Aleksandrę Stube, która jest psycholożką i psychoedukatorką.

Jakub Tyszkowski, Vibez.pl: - Czy z Pani perspektywy przebodźcowanie i spadek zdolności do utrzymania uwagi to realny, narastający problem kliniczny wśród młodych ludzi?

Aleksandra Stube: - Zdecydowanie tak. W gabinetach i szkołach coraz częściej widać, że młodzi ludzie mają trudność z utrzymaniem uwagi bez dodatkowych bodźców. Stale pobudzany układ nagrody (przez gry, TikToka, emocjonujące, dynamiczne seriale) powoduje, że nasz mózg przyzwyczaja się do bardzo intensywnej stymulacji. Każdy wyrzut dopaminy z czasem traci na sile, więc potrzebujemy jej coraz więcej i chcemy, żeby była dostarczana coraz szybciej. To zjawisko nazywa się adaptacją dopaminową i jest jednym z mechanizmów uzależnień behawioralnych. W efekcie zwykłe aktywności, takie jak czytanie książki czy rozmowa, zaczynają wydawać się "nudne", bo są zbyt wolne, zbyt mało stymulujące.

Czy świadome "nudzenie się" faktycznie ma naukowy potencjał, by długofalowo poprawić koncentrację i wzmocnić kontrolę poznawczą?

- Świadome "nicnierobienie" to trening samoregulacji. Kiedy pozwalamy sobie po prostu być ze swoimi myślami, bez telefonu czy muzyki, aktywizujemy obszary mózgu odpowiedzialne za refleksję i przetwarzanie emocji. To podobny mechanizm jak w medytacji - z czasem zaczynamy obserwować swoje myśli myśli i zatrzymywać automatyczne reakcje w postaci poszukiwaniu bodźców, wracając do tu i teraz. Regularna praktyka, czy to medytacji, czy świadomego "nicnierobienia", obniża stres, poprawia koncentrację i pomaga lepiej regulować emocje.

Czy taka praktyka może być dla kogoś niebezpieczna? Czy nagłe odcięcie od bodźców u osób nieprzyzwyczajonych do bycia sam na sam ze swoimi myślami może prowadzić do wzrostu lęku lub niepokoju?

- Tak, i to jest bardzo ważny wątek. Dla wielu osób bycie sam na sam ze sobą jest trudne, bo wymaga konfrontacji z własnymi myślami i emocjami. Jeśli wcześniej jedynym sposobem radzenia sobie z napięciem była ucieczka w bodźce np. unikanie przez scrollowanie, to ich odcięcie w tak drastyczny sposób może spowodować nasilenie napięcia, a nawet objawów somatycznych. Dlatego medytacji nie zaleca się osobom w ciężkiej depresji - konfrontacja z trudnymi myślami bez wsparcia może nasilić lęk i poczucie bezradności. Podobny mechanizm dotyczy osób bez zaburzeń. Ucieczka w bodźce, jak scrollowanie czy seriale, tylko chwilowo obniża napięcie. Gdy je odstawimy, tłumione emocje wracają falą i to jest moment, w którym po raz pierwszy naprawdę je zauważamy. Taka konfrontacja umie być przytłaczająca.