Otyłość zapisana w genach? Naukowcy częściowo potwierdzają

Badanie prowadzone przez naukowców z Medical Research Council (MRC) Uniwersytetu Cambridge w Wielkiej Brytanii zidentyfikowało rzadkie warianty w dwóch genach: BSN i APBA1. Według badaczy te wariacje mają jeden z największych, odkrytych do tej pory, wpływów na ryzyko otyłości. Osoby, u których występują te wersje genów są sześciokrotnie bardziej narażone na zachorowanie na otyłość.

Badanie przeprowadzono na danych zebranych od ponad 500 tys. osób z Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Naukowcy ustalili, że niebezpieczne warianty genów występują u jednej na 6,5 tys. osób. Statystycznie w Polsce ma je więc ok. 6 tys. osób. Wpływ nietypowej wariacji genów zaczynają one odczuwać dopiero w dorosłości. Poza wielokrotnie większym ryzkiem otyłości, niż w przypadku innych wariantów tych samych genów, te kobiety i mężczyźni są również bardziej narażeni na cukrzycę typu 2 i choroby wątroby.

Naukowcy napisali we wstępie swojego raportu: "Otyłość jest drugą najczęstszą przyczyną zgonów, którym można zapobiec. Zwiększa ryzyko chorób takich jak cukrzyca typu 2, choroby układu krążenia i nowotwory". Podkreślili, że otyłość ma "znaczący składnik dziedziczny", tzn. genetyczne przyczyny, dla których niektórzy ludzie są bardziej podatni na przyrost masy ciała. Wiedza na temat genetycznego podłoża otyłości nie jest jeszcze pełna, a badanie z Cambridge jest kolejną cegiełką w jej budowaniu.

Jeden z autorów badania, dr Giles Yeo z MRC Metabolic Diseases Unit, podsumował: "Zidentyfikowaliśmy dwa geny z wariantami, które mają największy wpływ na ryzyko otyłości na poziomie populacji, jaki kiedykolwiek widzieliśmy, ale być może ważniejsze jest to, że wariacja w Bassoon (BSN) jest związana z otyłością u dorosłych, a nie u dzieci. Te odkrycia dają nam nowe spojrzenie na związek między genetyką, neurorozwojem i otyłością".

Wcześniejsze badania zidentyfikowały kilka wariantów genów związanych z otyłością, które wywierają duży wpływ na przybieranie na wadze od dzieciństwa. Poprzez szlak leptyna-melanokortyna w mózgu odgrywają kluczową rolę w regulacji apetytu. Jeśli naukowcy będą lepiej rozumieć biologię neuronalną otyłości, będą również w stanie stworzyć więcej potencjalnych celowanych leków w leczeniu otyłości.

Źródło: genengnews.com