Aurora martwi się o przyszłość świata. "Obserwowałam ludzi w bólu" [WYWIAD]

Artyści z całego świata coraz częściej zwracają uwagę na sytuację polityczną i społeczną na Ziemi. Wojny, społeczna nienawiść, dyskryminacja mniejszości, kryzysy klimatyczne. Jedną z wokalistek prężnie działających na rzecz przyszłych pokoleń jest Norweżka Aurora, która w rozmowie z Vibez opowiedziała o procesie tworzenia nowej płyty, jej trosce o świat i występowaniu bez butów.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Weronika Paliczka: Co inspirowało cię podczas tworzenia płyty "What happened to the heart"?

Aurora: - Zawsze patrzyłam na świat, obserwowałam ludzi w bólu i patrzyłam na naszą planetę, Matkę Ziemię, która cierpi. I potem zastanawiałam się, jak my,  jako ludzie, sobie z tym radzimy. Czy stajemy się bardziej destrukcyjni, gdy cierpimy, czy też jesteśmy wystarczająco mądrzy i wystarczająco wielcy, aby w końcu dojść do uzdrowienia lub samouzdrowienia. Bo mam wrażenie, że gdy jesteśmy w ciemnym miejscu, a jesteśmy obecnie w ciemnym miejscu, mamy do wyboru dwie drogi. I mam nadzieję, że wybieramy tę ścieżkę, gdzie nie musimy pytać, "What happened to the heart", gdzie ono poszło? I jak to się stało, że tak bardzo się skrzywdziło. Ale tak, to pytanie bardzo mnie rusza.

Tworzenie którego utworu zajęło ci najwięcej czasu?

- Myślę, że to był utwór "The Dark Dresses Lightly", to utwór numer osiem, który zawsze jest bardzo ważny dla mnie na każdym albumie, bo to moja ulubiona liczba. A kiedy ciemność lekko się ubiera, przepisywałam zwrotki tak wiele razy, ponieważ nie czułam się dobrze. Ponieważ każdą historię można opowiedzieć na wiele sposobów. I dla mnie bardzo ważne jest, aby opowiadać je tak, jak chce to być opowiedziane przez utwór. Mam wrażenie, że utwór wie więcej niż ja. Zajęło mi to dużo czasu, ale udało się.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Który utwór z "What happened to the heart" jest twoim ulubionym?

- Czy pytasz mnie, bym wybrała między moimi dziećmi? Myślę, że teraz zmienia się między "Echo of my shadow", pierwszym utworem, ponieważ jest tak duchowy i brzmi jak moment, gdy słońce powoli wschodzi i oświetla szczyt góry, a góra staje się pomarańczowa z blaskiem, powoli, kawałek po kawałku. I to wymaga czasu, tak jak wszystkie dobre rzeczy. I kocham to, że ten pierwszy utwór zmusza cię do czekania, bo jest tak wolny. Ale także kocham utwór o nazwie "Starvation", ponieważ naprawdę symbolizuje to pytanie.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Zawsze występujesz boso. Dlaczego?

- Czuję się bardzo dziwnie w butach. Jestem bardziej niezdarna w butach. Potykam się o rzeczy. Upadam, nie czuję, że jestem w kontakcie z moim ciałem, gdy mam buty. Nienawidzę butów. Chciałabym, żeby wszystkie buty umarły. Ale nie, nie mogę występować w butach. Próbuję, bo trochę bolą mnie kolana, gdy jestem boso, ale nie mogę się zmusić do noszenia butów.

Twój utwór "Cure for me" jest puszczany podczas parad równości na całym świecie. Jak się z tym czujesz?

- To fantastyczne. Nie ma nic tak pięknego, jak parad równości, ponieważ sposób, w jaki ludzie, którzy są częścią społeczności LGTBQIA+, są tak odważni i bezwstydni, tak celebrujący, czego wszyscy powinni się nauczyć. Celebracja siebie w ten sposób jest taką piękną, wspaniałą rzeczą. Słyszeć, jak ludzie krzyczą ze mną, że "I don’t need a cure for me", zwłaszcza podczas parad, gdzie świętujemy to, kim jesteśmy, jest po prostu niesamowicie poruszające. Sprawiają, że ten utwór staje się jeszcze większy. Musisz sobie wyobrazić, że kiedy śpiewam w Polsce "Cure for me", czuję, że to dla mnie ważne, bo było tak wiele walki o prawo do miłości, kogo kto tylko chce kochać. Kiedy więc śpiewam to w Polsce, czuję to głęboko w sercu.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Czy planujesz dress code na nadchodzącą trasę koncertową?

- Wszystko na albumie jest bardzo niebieskie, ale jest też trochę zieleni dla Ziemi. Bo na tym albumie Matka Ziemia jest wymieniona jako współautorka wszystkich moich utworów. Żadna z moich piosenek nie istniałaby bez niej. I wszystko, czego się nauczyłam z bólu, przez który przechodzi nasza planeta z powodu nas, ludzi, i naszej głupoty. Kolorystycznie stawiam na zielony dla Ziemi, niebieskie dla żałoby i bólu, a potem trochę czerwieni dla gniewu.

Czy jest coś, co chciałabyś powiedzieć, gdyby cały świat słuchał?

- O, to zawsze jest dobre, ale trudne pytanie. Myślę, że musimy bardziej doceniać rzeczy. Bo teraz cenimy złe rzeczy, zapominamy o sile, jaką mamy w swoich rękach. Zapominamy o pięknie, które możemy dawać światu i ludziom wokół nas. O wartości naszej obecności, o wszystkim, co możemy dać, o wartości każdego człowieka. Nawet jeśli tylko patrzymy, jak ludzie cierpią w naszych telefonach i są daleko. Mam wrażenie, że naprawdę musimy przemyśleć wartość rzeczy. Zapomnieliśmy o wartości tak wielu rzeczy, nawet o samej Ziemi, która daje nam życie, żywność i wodę, a nawet możliwość istnienia na jednej planecie we wszechświecie. Mam wrażenie, że naprawdę musimy ponownie przemyśleć nasze wartości i kim jesteśmy jako gatunek. A następnie ponownie, oczywiście wartość naszego serca, które jest centrum miłości, empatii, intuicji i intencji, wszystkiego. Ale my rządzimy światem tylko naszymi umysłami i logiką. I musimy przywrócić równowagę.

Czego, według ciebie, najbardziej potrzebuje teraz pokolenie Z?

- Myślę, że są to ludzie, którzy są pierwszym pokoleniem od dłuższego czasu, które naprawdę musi zmierzyć się z traumami przeszłości, które zostały przeniesione przez ludzi przed nami. Teraz nadszedł czas odkupienia. Muszą się zmierzyć z koniecznością przepraszania za zbrodnie swoich przodków, aby pokazać ludziom teraz i naszym potomkom, że chcemy wybrać inną ścieżkę do przodu. Myślę, że tyle traumy i innych rzeczy, o których nie mówimy, ale próbujemy mówić, to po prostu za wiele. Uważam, że dla młodych ludzi teraz jest tak wiele, że wydaje się to dalekie jako coś, co musimy stale rozwiązywać. Starzy, biali mężczyźni świata angażujący się w wojnę, która dla młodych ludzi nie ma sensu, jako narzędzie do posuwania się naprzód, tak jak robi to teraz Putin.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

- To dla nas nie ma sensu, bo on ceni sobie bardziej ziemię kosztem życia ludzi. Poczucie komfortu daje mi myśl, że wszyscy ci egoistyczni, naprawdę okrutni liderzy, którzy doprowadzili tyle ludzi do śmierci, wkrótce także sami umrą. Wiek traktuje nas wszystkich równo. Myślę, że muszą być wysłuchani i wiedzieć, że ich głosy mają znaczenie. Bo mam wrażenie, że cała ta informacja, z którą młodzi ludzie muszą sobie teraz radzić, jest tak wielka, że prawie pękają. I mam nadzieję, że wiedzą, że fakt, że dbają o rzeczy, ma znaczenie, i tak naprawdę pomaga.