Stranger Things 4 sezon część druga - o co chodzi z zakończeniem? [Recenzja]

Druga część czwartego sezonu "Stranger Things" wylądowała już na Netflixie. Czy twórcy mieli racje i te dwa ostatnie odcinki nie skończą się tak optymistycznie, jak zazwyczaj? Cóż, trzeba przyznać, że bracia Duffer wiedzą, jak budować napięcie…

Poniżej znajdziecie recenzję drugiej części czwartego sezonu "Stranger Things", a tymczasem uprzedzam, że poniżej znajdziecie spoilery, także jeśli ich nie lubicie i nie oglądaliście jeszcze serialu, to wróćcie tu po seansie!

Dobra, nie wiem, jak wy, ale ja przez prawie wszystkie odcinki czwartego sezonu "Stranger Things" nie mogłam się doczekać rozwiązania tych wszystkich zagadek. Nie wiem, czy da się ten serial oglądać z przerwami, serio. Na szczęście napięcie budowane przez braci Duffer i w tej części nie pozwala oderwać się od ekranu.

Choć długość odcinków może być odrobinę przerażająca - ostatni, ósmy, trwa ponad dwie godziny - to seans w ogóle się nie dłuży i w zasadzie nagle orientujecie się, że to już koniec. Muszę jednak przyznać, że co nieco można tym ostatnim dwóm odcinkom zarzucić.

Jeśli miałabym się tutaj do czegoś przyczepić, to chyba musiałabym wskazać na czasem niepotrzebną i przedłużoną patetyczność niektórych scen. Wiadomo, to wciąż jakaś forma "bajki", ale biorąc pod uwagę, że ten sezon miał być " bardziej mroczny", to takie nadmierne rozdmuchiwanie niektórych wątków trochę osłabiało tempo tych dwóch ostatnich odcinków "Stranger Things".

Trzeba jednak przyznać, że poza tym bracia Duffer idealnie stopniują napięcie, poświęcają każdemu bohaterowi tyle uwagi, ile potrzebuje i zbytnio nie spieszą się z zakończeniem. To naprawdę ogromny plus, biorąc po uwagę to, jak wiele postaci jest w serii i jak łatwo można by było niektóre ich wątki poprzycinać.

A chyba właśnie dzięki temu dostaliśmy np. tak piękną i łamiącą serce scenę między Willem a Mikiem. Jak dodaj się jeszcze do tego rozmowę między Maxime i Lucasem, to nie pozostaje nic innego jak stwierdzenie, że twórcy potrafią z uwagą i czułością przyglądać się swoim bohaterom i bohaterkom.

Jeśli mam być szczera, to śmierć Eddiego, którą z resztą przewidzieli fani w swoich teoriach spiskowych - była jedną z tych odrobinę naciąganych i niepotrzebnych. Oczywiście wszyscy rozumiemy, czemu musiał zginąć, ale ta heroiczna ucieczka przed nietoperzami była - w moim odczuciu - lekko przerysowana.

Jak już jesteśmy przy uśmiercaniu, to w drugiej części czwartego sezonu "Stranger Things" też nie było jakieś wielkiej rzezi, o której tak mówili aktorzy. W zasadzie nawet śmierć, na którą wszyscy byliśmy jakoś przygotowani, tzn. tę spowodowaną zabraniem Vecny przez Maxime, nie została tak ostatecznie "spełniona".

Pozostaje nam więc wierzyć w życzenia Millie Bobby Brown, która chciałaby, żeby w piątym sezonie "Stranger Things" umarło więcej kluczowych postaci. Biorąc pod uwagę to, z czym zostawia nas ta druga część czwartego sezonu - jej marzenie może się naprawdę spełnić.

Vecna wygrał i nie wygrał jednocześnie, więc naprawdę ciężko przewidzieć, co się dalej wydarzy. Koniec pokazał, że ołówek, o którym mówił Nastce doktor w końcu pękł i Vecna przedostał się do prawdziwego świata. Oznacza to najprawdopodobniej, że będzie teraz atakował wszystkich ludzi, nie tylko naszych głównych bohaterów. Akcja w takim razie pewnie będzie odgrywała się tylko w "naszym świecie".

Biorą jednak pod uwagę teorie spiskowe dotyczące pierwszego odcinka czwartego sezonu "Stranger Things", to nasi ulubieni mieszkańcy Hawkings powinni wygrać to ostatecznie starcie.

Ilu z nich przeżyje i dotrwa do tego momentu? To się okaże w piątym sezonie "Stranger Things". Biorąc pod uwagę to, co bracia Duffer już nam zaserwowali, jestem spokojna i czuję, że ostatni sezon "Stranger Things" nie popełni błędów "Gry o Tron". A przynajmniej taką mam nadzieję.