Co nas zachwyciło w 2021 roku? VIBEZ POLECA filmy, książki, seriale, albumy!

W naszym zestawieniu TOP of 2021 zdecydowaliśmy się na kilka kategorii. Członkowie redakcji wybrali swoje ulubione filmy, seriale, albumy, książki i odkrycia w internecie z minionego roku. Sprawdźcie, czy zgadzacie się z naszymi wyborami? Dodalibyście coś od siebie?

Oliwier: "The Suicide Squad", reż. James Gunn

Film? Banalne pytanie, bo król jest tylko jeden. James Gunn pozamiatał z "The Suicide Squad". Bezbłędny film dla każdego fana kina superbohaterskiego.

Angelika: "Dom Gucci", reż. Ridley Scott

Świetnie zagrany, nieoczywisty, czasem zabawny - idealny na sobotnie popołudnie. Choć na pewno koniec historii jest dla mnie mocno rozczarowujący, a przynajmniej niektóre momenty w relacji Patrizii i Mauriziego… Te były niekiedy aż wytrącające z równowagi. Niemniej, polecam zobaczyć jako mustsee końcówki 2k21.

Ania: "French Dispatch", reż. Wes Anderson

Wes, Timothee, fabuła koncentrująca się na pisaniu i opowieści – czy można chcieć więcej? Nie sądzę. Wes po prostu nie zawodzi, serwując oczom prawdziwą ucztę. Zawiedzeni nie będziecie, to mogę zagwarantować.

Kuba: "Diuna", reż. Denis Villeneuve

"Diuna" złapała za fotel kinowy, na którym siedziałem i wyrwała mnie do innego świata - politycznych intryg, pustynnych czerwi, narkotycznego melanżu i oszałamiających krajobrazów obcych planet. Żaden inny film w minionym roku nie oczarował mnie w równym stopniu, co najnowsza produkcja Denisa Villeneuve'a. Z ogromnymi nadziejami czekam na drugą część!

Aga: "Diuna", reż. Denis Villeneuve

Spektakularne wizualnie widowisko z wciągającą fabułą i całkiem przyzwoitą grą aktorską. Co prawda Zendaya nie zrobiła na mnie wielkiego wrażenia (do emocji, jakie wywoływała jako Rue w "Euforii" było tu mimo wszelkich możliwości daleko), za to Timothée Chalamet udowodnił krytykom, że nie jest tylko "śliczną buzią", na punkcie której szaleje generacja Z.

Denis Villeneuve po raz kolejny stworzył obraz mroczny i wciągający widza do środka trzymając go mocno za gardło (polecam też klasyki z jego wcześniejszego repertuaru: "Labirynt", "Pogorzelisko", "Nowy początek"). "Diuna" w tym roku była imo bezkonkurencyjna, ale też, umówmy się, konkurencji w zasadzie nie miała. Rok 2021 niestety nie był rokiem dobrego kina.

Marta: "Złe baśnie", reż. Damian i Fabio D'Innocenzo

W tym roku w kinie byłam kilka razy, ale tylko jeden seans zapamiętam na dłużej. Mowa o filmie "Złe baśnie" w reżyserii braci D'Innocenzo. Baśnie kojarzą się oczywiście z dzieciństwem, ale trudno nazwać to dzieło sentymentalnym powrotem do dzieciństwa. I niech nie zmyli was włoskie słońce. Pod płaszczykiem pozornej normalności kryje się przemoc, toksyczna męskość i milczące matki. Akcja filmu równie dobrze mogłaby się dziać na przedmieściach Warszawy, a nie Rzymu. Polecam, a wręcz zalecam.

Oliwier: "Invincible", reż. Robert Kirkman, Cory Walker

Produkcja zasługuje na miano najlepszego animowanego serialu… ostatnich kilku lat. Trudno się przyczepić do czegokolwiek. Może poza długim czasem oczekiwania na następny sezon.

Angelika: "Emily w Paryżu", sezon 2, reż. Darren Star

Lekki i przyjemny do obejrzenia po pracy. Niewiele ma wspólnego z rzeczywistością, ale uprzedzam - łatwo można się wciągnąć. Na pewno dość irytującą kwestią jest relacja Emily z Gabrielem i fakt, że [uwaga spoiler] nadal się ze sobą nie zejdą XD

Ania: "Tacy jesteśmy", reż. Dan Fogelman

Mogę spokojnie napisać, że to nie tylko serial roku, ale i życia. 5 sezon dostępny na Amazon Prime Videos zafundował mi w tym roku i wzruszenie, i śmiech, do tego serial porusza aktualne tematy (LGBTQ+, Covid, BLM) i po prostu jest ciepły jak kocyk. Absolutnie idealny.

Kuba: "Q: Nadchodzi burza", reż. Cullen Hoback

Serial dokumentalny "Q: Nadchodzi burza" opowiada o QAnon - ruchu społecznym, który narodził się w mrocznych zakamarkach internetu, a następnie, zrzeszając dziesiątki (jeśli nie setki) tysięcy sympatyków, wkroczył na salony amerykańskiej polityki. Jeśli chcecie zrozumieć, w jaki sposób teorie spiskowe opętują ludzkie umysły, nie znajdziecie lepszego materiału edukacyjnego.

Angelika: "Atypowy", reż. Robia Rashid

Odkryłam go przypadkowo w tym roku przy okazji premiery 4. sezonu. Główny bohater to nastolatek ze spektrum autyzmu, który właśnie wchodzi w dorosłość. Jeśli lubicie seriale familijne, które nie są głupie i które potrafią wzruszyć czy rozśmieszyć, to zdecydowanie polecam!

Aga: "Szkoła dla elity", reż. Carlos Montero, Darío Madrona

Najlepszy od czasów oryginalnej "Plotkary" (nową wersję przemilczę, bo wszystko, co jest z nią nie tak, opisał już świetnie Michał) serial skupiający się na losach i życiu grupy nastolatków uczęszczających do elitarnego liceum.

Nierówności społeczne, piękni ludzie, miłość, seks, pieniądze, a nawet wątki kryminalne - hiszpańska "Szkoła dla elity" ma wszystkie cechy idealnego serialu z kategorii guilty pleasure. I choć najnowszy, trzeci sezon nie jest moim ulubionym, to i tak polecam go wszystkim, którzy chcą się trochę oderwać od trudów życia codziennego i szukają niewymagającej rozrywki.

Marta: 1) "Q: Nadchodzi burza", reż. Cullen Hoback

Nawet jak nie wiecie czym są te wszystkie teorie o celebrytach-sataniastach, Pizza Gate, nie siedzicie w temacie Qanona to i tak będziecie zachwyceni. Opowieść wciąga i trzyma w napięciu do samego końca. Największe wrażenie robi galeria osobliwości przedstawiona w Q: Into the Storm. Chylę czoła przed twórcami, którzy pokazali nam jak działa wojna informacyjna i współczesna manipulacja masami. Dla każdego, kto chce się dowiedzieć jak działa współczesny świat – must seen.

2) "Mare z Easttown", reż. Craig Zobel

Serial warto zobaczyć nie tylko dla wspaniałej Kate Winslet (nominacja do Złotego Globu), ale też tzw. klimatu. Jeśli lubicie duszną, małomiasteczkową atmosferę i klasyczne pytanie "Kto zabił?", zdecydowanie jest to produkcja dla was. Jednak serial to nie tylko kawał dobrego kryminału, ale też całkiem sprawne kino psychologiczne. Jeśli dołożymy do tego dobry scenariusz i znakomite aktorstwo to mamy jeden z najlepszych seriali 2021.

Oliwier: Album roku to "CALL ME IF YOU GET LOST" Tylera, the Creatora. Pomimo pierwszych niesnasek, które opisywałem w premierowej recenzji, teraz płyta zawładnęła moją playlistą.

Ania: Tu chyba najtrudniej było mi wybrać jedną pozycję, ale chyba najprzyjemniejszym płytowym zaskoczeniem tego roku była epka Keatona Hensona "Fragments". Jeśli jeszcze go nie znacie, a lubicie trochę smutne, trochę liryczne utwory, to bardzo polecam też pozostałe albumy Keatona.

Kuba: "W śnialni" jest po części albumem muzycznym, po części słuchowiskiem, który katowicki zespół Furia zrealizował z aktorami Teatru Starego w Krakowie i orkiestrą górniczą. To najbardziej odjechana muzyka, jaką przesłuchałem w 2021 roku - eksperymentalny black metal podany w teatralnej, onirycznej, transowej formie z nawiązaniami do spektaklu "Wesele" Jana Klaty. Ryje banię po całości.

Angelika: Reszta redakcji zdaje się nie podzieli mojej opinii, ale bardzo spasował mi album Maty "Młody Matczak". Najlepszy background do pracy i rysowania! Fav: "Nasza klasa ale to DRILL"

Aga: Doja Cat "Planet Her"

Mój #1 na tegorocznej playliście Wrapped na Spotify. Eklektyczna mieszanka popu i rapu, totalnie "women empowering". Doja serwuje nam na tym albumie mieszankę wszystkiego - znajdziecie tam świetne taneczne kawałki, ale też refleksyjne numery o związkach czy odkrywaniu swojej kobiecości. Pierwsza od czasów "ANTI" Rihanny płyta, którą uwielbiam dosłownie w całości (chociaż szczególne miejsce w moim sercu mają numery "Need you to know", "You right" i "Been like this").

Marta: Little Simz, "Sometimes I Might Be Introvert"

Absolutna topka nie tylko w kobiecym rapie. Choć bardzo lubię klasyczne czarne brzmienia spod znaku Motown to współczesnego rapu słucham niezwykle rzadko. Są jednak wyjątki. Bardzo sobie cenię album "To Pimp A Butterfly" Kenricka Lamara. Wszystko wskazuje na to, że obok TPAB położę właśnie najnowsze dzieło od Simz (tak, kupuję fizycznie albumy).

Za co pokochałam "Sometimes I Might Be Introvert"? Przede wszystkim za nawiązania do klasyki, za piękne soulowo-funkowe brzmienia. Choć album momentami może wydawać się zbyt przeładowany i pompatyczny to i tak to co dla Little Simz jest podłogą dla pozostałych raperów i raperek jest sufitem.

Oliwier: Książka 2021 roku to dla mnie zbiór felietonów Jeremiego Clarksona "Naprawdę?". Błyskotliwy zbiór recenzji wydanych pierwotnie dla brytyjskiej gazety. Trudno się pomylić z najwybitniejszym dziennikarzem motoryzacyjnym.

Angelika: "Gruzja. Jak się żyje Polce w kraju wina, gościnności i drogowych absurdów", Kaczmarzyk Martyna

Bardzo fajna pozycja dla wszystkich fanów podróży i poznawania nowych kultur. Martyna opisuje gruzińskie zwyczaje na podstawie swoich własnych obserwacji - jako Polki na emigracji. Książka lekka, raczej obyczajowa, choć niekiedy też mocno przerażająca

Ania: "Cukry", Dorota Kotas

Przeczytałam je w jeden wieczór i to absolutnie mój nr jeden tego roku. To opowieść o budowaniu domu, ale takiego domu, w którym się człowiek czuje sobą. Czuje się kochane i ważne. Kotas otwiera na inność i sprawia, że jest mniej samotnie. Gorące polecanko, szczególnie że "Cukry" długie nie są.

Kuba: "Złe wszechświaty" Wojciecha Guni to niezwykła pozycja, bo jest ona połączeniem prozy poetyckiej i albumu fotograficznego. To zbiór melancholijnych refleksji nad kruchością życia i opisem głęboko skrywanych pragnień, które przeplatają niepokojące zdjęcia autorstwa Wojciecha Guni. "Złe wszechświaty" zapamiętałem dlatego, że jest to najsmutniejsza książka, jaką przeczytałem w tym roku.

Aga: Marek Szymaniak, "Zapaść. Reportaże z mniejszych miast"

Dogłębnie poruszający obraz upadających polskich miast, z których młodzi ludzie uciekają nie tylko za pieniędzmi, szansami na rozwój i wielką karierą, ale przede wszystkim za normalnym, zwyczajnym życiem.

Mieszkając w wielkiej metropolii łatwo zapomnieć, że gdzieś tam poza jej granicami człowiek nie może założyć rodziny, bo nie ma szansy na wyprowadzkę od rodziców (brak mieszkań), nie jest w stanie dojechać do pracy czy na studia (wykluczenie komunikacyjne), że mimo wielkich chęci i zaangażowania lokalna kultura umiera zduszana przez włodarzy zapatrzonych w wielkie europejskie stolice, którzy marzą o drugim Berlinie w Bartoszycach, więc wycinają drzewa i zalewają wszystko jak leci betonem. Opowieści Szymaniaka o życiu poza warszawską banieczką zrobiły na mnie, kętrzyniance, ogromne wrażenie.

Marta: Françoise Sagan, "Pewien uśmiech"

Trudno było mi wybrać książkę wydaną z 2021 z jednego prostego powodu: czytam ich mało. Albo inaczej. Mam ich całkiem sporo na tzw. stosiku wstydu. Zamiast nadrabiać czytelnicze zaległości wolę czytać wygrzebane w domu klasyki. Tak też było z książką Françoise Sagan.

O czym opowiada "Pewien uśmiech"? O najbardziej banalnej i przechędożonej przez literaturę i kino sprawie: miłosnym wielokącie. Jednak przenikliwość i sposób w jaki Sagan opisuje relację czwórki bohaterów urzeka. Najbardziej jednak zachwycił mnie melancholijny i nihilistyczny momentami klimat. Wbrew pozorom to nie jest błaha bajeczka o miłości młodej dziewczyny do starszego, żonatego mężczyzny.

Wygląda na to, że francuski bestseller z lat 50. ubiegłego wieku jest sto razy bardziej świeży i aktualny niż współczesne powieści traktujące o skomplikowanych relacjach między ludzkich. Widać to zwłaszcza w zestawieniu z płaskimi jak mazowiecki krajobraz, powieściami Sally Rooney.

Oliwier: Fenomen Mai Sta… nie. Wzrost popularności jednego kanału na YouTube: PATOMATMA. Wybitnie prosty koncept - tłumaczenie matmy na poziomie szkolnym w zrozumiały sposób dla ucznia. Lecą ku*wy, ale jest przaśne i tak miło.

Angelika: Szop Wojtuś

Co tu dużo mówić... przygody Wojtka są najlepsze!

Ania: Biedanizm

Inflacja w górę, wege jedzenie wcale nie staje się tańsze, więc odkrycie Juli i jej Biedanizmu było dla mnie prawdziwym wybawieniem. Kocham i absolutne polecam schabowego z ciecierzycy.

Kuba: Krzysztof M. Maj jest groznawcą i adiunktem na krakowskiej AGH. W tym roku odkryłem jego kanał na YouTube, na którym Krzysztof z krytycznym komentarzem opowiada o popkulturowych nowościach, bolączkach systemu edukacji i zjawiskach społecznych, ale robi to w taki sposób, że zwoje mózgowe przegrzewają się z zachwytu. To jest wykładowca, którego nie mieliście na studiach, ale chcielibyście mieć.

Angelika: The Pasta Queen

Kocham jeść, a jej filmiki z przygotowań najróżniejszych past sprawiają, że mam wrażenie, że mogłabym odtworzyć każdy przepis Jej charyzma sprawia, że chce się ją oglądać na okrągło.

Aga: Aplikacja Co - Star

Docenią raczkujące zodiarkary. Z łatwością stworzysz w niej swój indywidualny kosmogram urodzeniowy i w końcu zrozumiesz, co to znaczy, że masz Raka w Księżycu i Lwa w Ascendencie, mimo że jesteś przecież Wodnikiem. W aplikacji możesz też połączyć się ze swoimi znajomymi i sprawdzić ich kosmogramy oraz to, jak współgrają z twoim. Codziennie dostaniesz również motto przewodnie dnia i kilka spersonalizowanych porad. Możesz to wszystko traktować jako zabawę lub totalnie w to wierzyć, decyzję zostawiam tobie.

Czym wy zachwycaliście się w 2021 roku? Dajcie znać w komentarzach!