Taco Hemingway rymuje "lato" z "gelato", dropi nowe single i zapowiada płytę

Taco Hemingway ostatni raz solowo dał o sobie znać w 2020 r. Jeden rok, ba, jedno lato, a on wydał wówczas dwa długogrające albumy. Dystrybucja "Jarmarku" i "Europy" faktycznie poskutkowała przerwą, którą zapowiadał już w "Café Belga" w 2018 r.

Fani rapera średnio wierzyli w to, co wtedy nawinął na wersie. "Nie strasz, nie strasz, bo się zesrasz", chciałoby się rzec, biorąc pod uwagę paraliżującą regularność (czy pracoholizm?) Taco. Nowa płyta była co roku, czasami wychodziły naraz nawet dwa projekty. Tak było w przypadku "Marmuru" i "Wosku" (2016) oraz "Café Belga" i "Soma 0,5mg" wydanej pod szyldem Taconafide. Eldorado dla fanów Wąsacza (jak z wiadomych powodów nazywają artystę jego entuzjaści) skończyło się dopiero z pandemiczną erą "Jarmarku" i "Europy".

Fandom nie został pozostawiony sam sobie, ponieważ Taco nie zaniechał działalności całkowicie. Pojawił się gościnnie u kilku kolegów po fachu (m.in. "Dresscode", "ADHD"), wraz z duetem PRO8L3M założył label 2020. Niedawno ukazał się album "CLUB2020" ze zdecydowanie zbyt zagnieżdżającym się w głowie singlem "Malibu Barbie".

Wers "ona jest stylish, ona ma vibe'ik" nie było tym, czego fani oczekiwali od Taco Hemingwaya, ale mimo wszystko nie przestawali czekać na jego solowy comeback. Cykl życia przeciętnego fana rapera można by zobrazować w następujący sposób: czekanie na płytę do lipca -> czekanie na płytę do grudnia, zgodnie z wersem z "Leci nowy Future".

Niespodzianka - ani lipiec, ani grudzień. Album "J-800-Oświecenie" ukaże się 22 września br. Płytę promują dwa single: "Gelato" i "Makarena Freestyle". Kolejka do zakupu preorderu jest ogromna.

Dropnięcie nowych utworów w czwartek (a więc nie w piątek, kiedy jest dzień singli) bez zapowiedzi - ruch totalnie w stylu Taco Hemingwaya. Wrzucenie jednocześnie teledysku do jednego z nich i wypuszczenie preorderu - to już za to całkiem podejrzane.

Numery w dwupaku są skrajnie różne. Letniaczek "Gelato" gdyby go wydał ktokolwiek inny, mógłby pozostać niezauważony. Rumak rozpieścił wpadającym w ucho bitem, klimat jest tu odrobinę pocztówkowy. W sumie nie mam prawa narzekać, bo akurat "Pocztówka z WWA, lato ’19" w tier liście albumów Wąsacza jest u mnie w czołówce. Lirycznie też jest git. Bez rewelacji może, a rymowanie "lato" z "gelato" o dziwo wyszło bardzo smooth. Sprytnie, nie cringe'owo. Nawiązania do wcześniejszej twórczości też są miłe, słychać echo "Nostalgii".

I dalej, jakby zupełnie na przekór w "Makarena Freestyle" Taco funduje totalnie oderwane od klimatu. Słuchanie singli ciurkiem jest jak złamanie czwartej ściany. Tutaj i bit i nawijka skręciły w mocno agresywną stronę jakby z wpływów "Europy". Wybitnie dużo jest w piosence nawiązań do Edyty Bartosiewicz. Chyba jeszcze żaden numer Taco nie dostał tyle wzmianek o tej samej osobie. Lirycznie "Makarena Freestyle" jest zdecydowanie bardziej rozwinięta. Więcej follow'upów, więcej zabawy słowem, sporo intertekstualności, odrobinę polityki - choć komentarz jest zdecydowanie bardziej subtelny niż w "Polskim Tangu".

Prawdopodobnie "J-800-Oświecenie" będzie albumem storytellingowym. Czy po trzech latach zobaczymy Taco Hemingwaya w jego najlepszej odsłonie?