Gehenna za kratami. Oto co czeka transpłciowych więźniów

Kara więzienia musi być proporcjonalna do popełnionego przestępstwa. Niektórzy odsiadują kilkuletnie wyroki za kradzieże czy rozboje, inni za swoje zbrodnie nigdy nie będą swobodnie chodzić po ulicach. Za kraty trafia szeroki przekrój społeczeństwa, a wśród osadzonych są także osoby transpłciowe.

Wyzwania, z którymi mierzą się transpłciowi więźniowe, pokazuje historia pani Weroniki. Transpłciowa kobieta była w trakcie leczenia hormonalnego, gdy trafiła do więzienia w Siedlcach. Jak podaje "Rzeczpospolita", dyrektor placówki odmówił jej kontynuowania terapii. Patową sytuację przełamał dopiero wyrok trybunału w Strasburgu, dzięki któremu Polka mogła uzyskać leczenie. Więźniów z problemami podobnymi do pani Weroniki jest więcej.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

- Wąskim gardłem w tym systemie jest przede wszystkim lekarz więzienny, który decyduje o dostępie do specjalistów spoza jednostki penitencjarnej - przekazał "Rzeczpospolitej" Przemysław Walas, kierownik rzecznictwa w Kampanii przeciw Homofobii.

Transpłciowi więźniowie często odbywają karę w celach odosobnienia. Jest to profilaktyczna forma ochrony osadzonego, ale w rzeczywistości izolatka to rodzaj kary dyscyplinarnej, która niesie ze sobą ryzyko stanów depresyjnych. Według "Rzeczpospolitej" transpłciowi więźniowie doświadczają szykan zarówno ze strony innych więźniów, jak i strażników.

Pojawiła się szansa, że sytuacja transpłciowych więźniów może się poprawić. W Centralnym Zarządzie Służby Więziennej powstanie zespół, który przeanalizuję sytuację takich osób. Celem ekspertów "będzie przeanalizowanie sytuacji osób transpłciowych przebywających w jednostkach penitencjarnych oraz przedstawienie możliwych rozwiązań zmierzających do zapewnienia im odpowiednich warunków odbywania kary". To słowa dyrektora generalnego Służby Więziennej płk. Andrzeja Pecki skierowane do zastępcy rzecznika praw obywatelskich Wojciecha Brzozowskiego.

Odpowiedź płk. Pecki to pokłosie wyroku, który zapadł w Europejskim Trybunale Praw Człowieka. Chodzi o wspomnianą panią Weronikę, której prawo do poszanowania życia prywatnego zostało naruszone. Polska musi jej zapłacić 8 tys. euro odszkodowania.

Źródło: Rzeczpospolita