Abp Jędraszewski cytuje francuskiego rapera i widzi "przerażającą pustkę ludzi, którzy nie budują swojego życia na Bogu"

Kim jest Abp Marek Jędraszewski? Metropolita krakowski, krytyk "ideologii LGBT" i osoba, która zakazała księżom przyjmować dzieci w domach. To ostatnie to nie fejk, tylko realna rzecz, która została wprowadzona pod koniec 2021 r. Kuba opisał sprawę - można to też podsumować wielkim "XD".

No dobra, jedna rzecz to LGBT i pedofilia, a inną jest cytowanie raperów. Czy chodzi o przemyślenia Bedoesa o życiu, rodzinie czy akceptacji społeczeństwa? A może rozkład liryki Kizo? Niestety nie.

Dokładniej to kawałek La Peur de l'Échec (tłum. Lęk Niepowodzenia) od OrelSana. Wcześniej, jak przekazuje Wyborcza, arcybiskup przekazywał w homilii hasło "Gdy człowiek żyje, jakby Boga nie było". Potem mówił, że człowiek zapominający o Bogu zapomina w konsekwencji o sobie samym - popada w depresję, ma próby samobójcze czy traci nadzieję.

W myśl tego hasła człowiek zapomina o Bogu, ale w konsekwencji zapomina o sobie samym, o tym, kim jest. Przekreśla swoje tęsknoty, by osiągnąć życie wieczne, zapomina o pragnieniu nieśmiertelności [...] Taki człowiek traci nadzieję, a w konsekwencji popada w lęki dotyczące przyszłości, ma poczucie bezsensu życia, wielokrotnie próbuje targnąć się na własne życie, popada w depresję - mówił cytowany przez Wyborczą.

Kiedy oglądam moje klipy, odkrywam że jest mi przykro za nie. To, o czym opowiadam w moich piosenkach to utarte frazesy. To nieprawda. Sława budzi we mnie lęk. Każdego dnia czynię się aktorem, upodabniam się, ukrywam lęk, żartując. Tracę czas, stawiając sobie pytania zamiast działać. Boję się depresji, boję się przyszłości i rozczarowań [...]

Im bardziej szukam wymówek, tym bardziej grzęznę. Upajam się negacją. Boję się nudy, boję się, by nie mieć żadnego powodu, aby się skarżyć. Ale ciągle czuję się smutny. Czuję się pusty. Boję się być normalny, średni, ani za bardzo zły, ani za bardzo dobry. Jestem przekonany, że nie służę niczemu. Oszukiwałem siebie, odnośnie do swych uczuć, wierząc że jestem prawdziwy. Unikałem miłości, bojąc się, że będę musiał kochać.

Zdradziłem, splamiłem, znienawidziłem, odepchnąłem. Cóż zyskałem? Poza wyrzutami sumienia i chorobami - nic, poza lękiem pozostania samym przez całe życie [...]

Wierzę trochę w Boga, ale nie naprawdę. Pójdę z niedowiarkami, gdy wyjadę nogami naprzód. Boję się zostać pociągnięty przez nicość, czuję się tak dobrze w ponurości, czuję się w moim żywiole - jakbym miał chęć skoczyć w pustkę, założyć sobie stryczek na szyję, utopić się, przeciąć sobie żyły w przegubie dłoni. Jakbym miał chęć strzelić sobie kulą w łeb, lecz nie mam broni. Jestem nieudacznikiem, boję się niepowodzenia, boję się stawić czoła życiu, boję się swoich błędów, boję się przyszłości.

Oryginał tutaj:

I cała homilia:

Na podstawie: Wyborcza

Rozumiem, można cytować wszystko. Raperzy różnią się od innych muzyków odrobinę innym sposobem przekazu. Używanie słów rapera, który po prostu mówi o swoich niepewnościach, do tego, aby przygarnąć więcej osób na swoją stronę… No, takie to średnie. Chęć trafienia do młodszej widowni? Możliwe. Muzyka ma uniwersalny przekaz, więc...

Cała piosenka nie dotyczy Boga, który jest tylko wspomniany w jednym miejscu - a o lęku, który jest uniwersalny.

Swoją drogą, szkoda że duchowany nie przytoczył dokładnego cytatu z ostatniego wersu:

Spójrz mi w oczy, a zrozumiesz, że jestem tylko cip*ą

Osobiście? Ja byłbym bardziej zdumiony, jakby abp Jędraszewski zacytował inną piosenkę znanego twórcy:

Rozumiem chęć przekazu. Ale czy każdy człowiek, który "odchodzi od Boga", ma popaść w depresję? Równie dobrze można też skorzystać z innego tekstu Westa: