Ordo Iuris krytykuje memy z Janem Pawłem II. Czy świadczą o upadku autorytetu?

Prezes Zarządu fundacji Ordo Iuris Jerzy Kwaśniewski obruszył się na portalu X na artykuł Onetu zbierający popularne memy z Janem Pawłem II. 2 kwietnia miała miejsce 19. rocznica śmierci Karola Wojtyły. Artykuł, który nie spodobał się prezesowi kontrowersyjnej, skrajnie prawicowej organizacji był zatytułowany: "Kiedyś go wielbiono dziś Jan Paweł II jest memem. 'Upadek autorytetu'".

Zbulwersowany Kwaśniewski napisał: "Ten cyfrowy szmatławiec jest całkowicie przewidywalny w swej antypolskości". Wywołał swoim postem "efekt Streisand". Jego nazwa pochodzi od sytuacji, w której piosenkarka Barbara Streisand pozywając fotografa za naruszenie prywatności przez opublikowanie zdjęć jej rezydencji sprawiła, że zobaczyli je wszyscy na świecie. Podobnie pod postem prezesa Ordo Iuris można obejrzeć szeroki przegląd memów z Janem Pawłem II wklejanych przez użytkowników i użytkowniczki portalu X.

To, że Jan Paweł II został bohaterem popularnych memów niekoniecznie musiałoby świadczyć o upadku jego autorytetu. Są osoby w dalszym ciągu bardzo cenione, które często pojawiają się na zabawnych internetowych obrazkach. Za przykład mogą posłużyć chociażby Robert Makłowicz czy pieszczotliwie nazywana "gówn***ą z paletką" Iga Świątek. Źródła upadku autorytetu, którym cieszył się jedyny w historii papież Polak są inne.

Postać Jana Pawła II jest pod wieloma względami niejednoznaczna i kontrowersyjna. Z jednej strony papież aktywnie wspierał Polki i Polaków w walce z ustrojem narzuconym przez Związek Radziecki. Był także zwolennikiem dialogu między religiami. Z drugiej, jego wypowiedzi kategorycznie sprzeciwiające się stosowaniu prezerwatyw, także w owładniętej wówczas epidemią wirusa HIV Afryce, są do dziś dla wielu osób wątpliwe moralnie.

Najcięższym kalibrem zarzutów wobec polskiej głowy Kościoła katolickiego są te o ignorowaniu i tuszowaniu pedofilii wśród księży. W książce "Maxima culpa. Jan Paweł II wiedział" holenderski dziennikarz Ekke Overbeek zebrał dowody świadczące o tym, że papież miał świadomość skali i powszechności problemu przynajmniej od lat 70.