Została chrzestną pod naciskiem rodziny. Internauci krytykują

Bycie chrzestnym to nie tylko symboliczna rola w dniu chrztu, ale także zobowiązanie do wspierania dziecka na jego drodze życia - duchowo, emocjonalnie i czasem praktycznie. Chrzestny powinien być przewodnikiem, dobrym wzorem i kimś, na kogo zawsze można liczyć. To relacja oparta na bliskości, trosce i wspólnych chwilach, które budują mocną więź na całe życie.

Nieraz słyszy się o przypadkach, w których członek rodziny zgadza się objąć rolę chrzestnego pod naciskiem rodziny. Właśnie taka sytuacja miała miejsce w życiu pewnej internautki. Na portalu X napisała: "rodzina na mnie naciskała, żebym została chrzestną dzieciaka kuzyna, z którym mam znikomy kontakt, mimo że wszyscy wiedzą, że ani mi po drodze do kościoła ani do dzieci, a teraz mają pretensje, że się nią niespecjalnie interesuję i nie zajmuję".

Wielu internautów skrytykowało decyzję dziewczyny, twierdzą, że pod żadnym pozorem nie powinna się zgadzać na zostanie chrzestną, a jeśli już wyraziła zgodę to powinna zainteresować się dzieckiem: "Nie rozumiem, po co się zgadzałaś. Na tym ucierpi tylko niewinne dziecko", "Nie miałaś problemu z kłamaniem w kościele?", "To po co się zgadzałaś? Rodzice chrzestni powinni zastąpić rodzica w razie niemożności opieki nad dzieckiem, ciekawe co wtedy zrobisz? Biedne dziecko".

Zapytałam kilku osób, jakie mają doświadczenia ze swoimi chrzestnymi oraz czy uważają, że chrzestni są w dalszym ciągu potrzebni. Ich odczucia dają do myślenia...

"Dla mnie chrzestni to zupełnie zbędna 'instytucja', swoich ostatnio widziałem jakieś 10 lat temu. Z jednej strony nie mam względem nich żadnych oczekiwań i też nie mam im za złe, że nie utrzymujemy kontaktu, ale z drugiej strony mam wrażenie, że gdybym ja zdecydował się na bycie chrzestnym, to miałbym trochę większe poczucie odpowiedzialności za taką relację" - napisał Michał.

"Z mojego doświadczenia wynika, że to instytucja stricte ekonomiczna. Znam wiele przypadków, że na chrzestnego bierze się osobę, która dobrze zarabia, żeby dawała drogie prezenty i wspierała dziecko finansowo" - stwierdziła Emilia.

"Maks się cieszę, że nikt nie wpadł na pomysł zrobienia ze mnie chrzestnej. Mam obecnie 27 lat i skupiam się na swoim własnym życiu, dodatkowo zupełnie nie czuję się związana z Kościołem, więc nie mogłabym nawet spełnić tych podstawowych obowiązków rodzica chrzestnego. Przypuszczam, że gdyby ktoś teraz by mnie o to poprosił - odmówiłabym. Uważam też, że jeśli ktoś chce uczestniczyć w życiu dziecka, to żaden 'urząd' nie jest do tego konieczny" - zaznacza Maja.